1. Mizerna, cicha, stajenka licha, Pełna niebieskiej chwały. Oto leżący, przed nami śpiący W promieniach Jezus mały. 2. Nad Nim anieli w locie stanęli I pochyleni klęczą Z włosy złotymi, skrzydłami białymi, Pod malowaną tęczą. 3. Wielkie zdziwienie:wszelkie stworzenie Cały świat orzeźiony; Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, Bóg - człowiek tu wcielony! 4. I oto mnodzy, ludzie ubodzy Radzi oglądać Pana, Pełni natchnienia, pełni zdziwienia Upadli na kolana. 5. Długo czekali, długo wzdychali, Aż niebo rozgorzało, Piekło zawarte, niebo otwarte, Słowo się Ciałem stało. 6. Hej ludzie prości Bóg z wami gości skończony czas niewoli. On daje siebie chwała na Niebie i pokój ludziom dobrej woli. 7. Oto Maryja, czysta lilija, Przy niej staruszek drżący Stoją przed nami, przed pastuszkami Tacy uśmiechający. 8. Radość na Ziemi Pan nad wszystkimi roztacza blask poranny. Przepaść zawarta, upadek czarta, zstępuje Pan nad Pany. 9. Śpi jeszcze senne Dziecię promienne w ciszy ubogiej strzechy na licach niałych, na ustach małych migają się uśmiechy. 10. Jako w kościele, choć ludzi wiele, cisza pobożna wieje oczy się roszą, dusze się wznoszą płyną w serca nadzieje. 11. Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno nasze umiłowanie gdy się rozbudzi, w tej rzeszy ludzi zbawienie nam się stanie.
Zdjęcie: Peakpx
