Pt 29 Mar 2024

Miód - rodzaje i właściwości

Miód kojarzy nam się z czymś słodkim, przyjemnym, pozytywnym. Jeśli ktoś sprawia, że komuś jest bardzo miło i polepsza mu się samopoczucie, powiemy że leje miód na czyjeś serce. Miód, to słodki smak, ale nie tylko, to także całe mnóstwo wartości odżywczych, ma dobroczynny wpływ na nasze zdrowie i ciało.

Miód - rodzaje i właściwości

Miód pszczeli wytwarzany jest przez pszczoły, które przetwarzają nektar zbierany z kwiatów. Pszczoły gromadzą miód w plastrze, gdzie ulega on dojrzewaniu. Miód może mieć różną konsystencję, od postaci płynnej, nazywanej patoką, poprzez miód kremowany po postać stałą (bardziej skrystalizowaną) nazywaną krupcem. Miody różnią się także barwą, od jasno żółtej do ciemno brązowej. W zależności od surowca, z ktorego powstał miód, wyróżniamy miody:

  • nektarowe (kwiatowe)
  • spadziowe
  • mieszane (nektarowo-spadziowe lub spadziowo-nektarowe)

Rodzaje i właściwości miodów 

Rozróżniamy kilkanaście różnych rodzajów miodu pszczelego, które różnią sie kolorem, konsystencją, smakiem i aromatem. O smaku i aromacie decydują przede wszystkim olejki eteryczne pochodzące z nektaru. Rodzaje miodów zależą od rodzaju nektaru kwiatowego, czy spadzi, z których są wytwarzane.

Naturalny miód pszczeli, to prawdziwy skarb dla naszego zdrowia, dobroczynnie wpływa na organizm w stanach przeziębienia, wspiera układ krążenia, a także regeneruje skórę. Działanie przeciwbaktryjne i przeciwwirusowe miodu sprawia, że wspomaga on leczenie różnych infekcji dróg oddechowych, zapalenie gardła czy krtani. Miód, dzięki enzymom pochodzącym z gruczołów ślinowych owadów, ma działanie bakteriobójcze, dzięki czemu jest skuteczniejszy w zwalczaniu bakterii, niż niektóre antybiotyki. Miód ma dobroczynny wpływ na serce, nerwy, mózg. Miód można stosować także zewnętrznie, gdyż odżywia skórę, łagodzi podrażnienia, a także wpływa korzystnie na gojenie się ran, wrzodów, czy oparzeń.

Miód zawiera dużo mikroelementów, takich jak potas, fosfor, chlor, żelazo, wapń, magnez, molibden, kobalt, i mangan oraz witaminy A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy, pantotenowy i biotynę.

Miód akacjowy - właściwości i zastosowanie

Wyróżnia się bardzo jasną słomkową barwą, jego płynna postać jest prawie bezbarwna, a smak niezwykle łagodny. Miód akacjowy zawiera szybko przyswajalne weglowodany, dzięki czemu można go stosować w stanach przewlekłego zmęczenia, wyczerpania. Jest miodem bardzo słodkim, chętnie jedzonym przez dzieci. Zawiera cenne witaminy z grupy B oraz składniki odżywcze, takie jak potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, mangan i inne, które wzmacniają układ odpornościowy. Miód akacjowy zawiera także niewielkie ilości kwasu foliowego, pantotenowego i biotyny. Występujacy w miodzie akacjowym nadtlenek wodoru wykazuje właściwości antyseptyczne (niszczące drobnoustroje). 

Krystalizacja miodu akacjowego ze względu na dużą zawartość fruktozy, przebiega bardzo wolno. Bywa, że nawet po roku od daty rozlewu, miód jest nadal w postaci półpłynnej. Po procesie krystalizacji barwa miodu zmienia się ma kremową lub żółtą.

Miód akacjowy jest szczególnie polecany przy zaburzeniach trawienia, skurczach, nadkwaśności, zaparciach, a także w przypadku zapalenia żołądka i jelit. Działa osłonowo na żołądek i chroni przed nadmierną ilością kwasów trawiennych. Miód akacjowy usprawnia pracę wątroby, wspomaga jej detoksykację. Miód ma właściwości uspokajające, poprawia nastrój w chwilach wyczerpania, a także pomaga zwalczyć bezsenność. Jest stosowany także w leczeniu chorób zapalnych i bakteryjnych nerek oraz układu moczowego, zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych.

Miód akacjowy można wykorzystać również w leczeniu chorób skóry. Najbardziej pomocny okazuje się przy ropnych zakażeniach, bardzo dobrze wpływa na gojenie się likwidowanie zakażeń. Jest doskonałym lekarstwem na ból gardła, kaszel i inne dolegliwości górnych dróg oddechowych. Ma działanie moczopędne i oczyszczające układ moczowy.

Miód akacjowy zalecany jest szczególnie diabetykom, działa wspomagająco w cukrzycy, gdyż zawiera najwięcej fruktozy.

Miód lipowy - właściwości i zastosowanie

Miód w stanie płynnym ma barwę bardzo jasną, po krystalizacji przybiera kolor kremowy lub złocistożółty. Ma dość ostry smak, a skrystaizowany bywa nieco gorzki. Miód lipowy jest bardzo bogaty w składniki odżywcze, posiada właściwości lecznicze. Szczególnie korzystnie wpływa na dolegliwości górnych dróg oddechowych.

Miód lipowy zawiera olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki i związki goryczowe. Jest powszechnie uważany za najlepszy środek na przeziębienie, grypę oraz infekcje z wysoką gorączką. Zawarte w nim olejki eteryczne niszczą drobnoustroje występujące na błonach śluzowych dróg oddechowych. Miód ma także działanie przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe i wykrztuśne, działa też napotnie. Wspomaga leczenie zapalenia oskrzeli i płuc, gdyż jego stosowanie powoduje szybsze ustępowanie stanu zapalnego.

Miód lipowy jest źródłem węglowodanów, beta-karotenu, jak również mikro i makroelementów, takich jak potas, magnez, chlor, mangan oraz witamin z grupy B. Zawiera mnóstwo przeciwutleniaczy i enzymów, które niszczą bakterie (gronkowce i paciorkowce) i drobnoustroje (drożdżaki). Zawarte w nim nadtlenek wodoru, flawonoidy i olejki eteryczne, to składniki powodujące działanie antybiotyczne miodu. Moczopędne działanie miodu lipowego sprawia, że nieco obniża ciśnienie tętnicze krwi. Jego działanie łagodnie rozkurczające i uspokajające, znajduje zastosowanie w chorobach układu krwionośnego. Jest również wykorzystywany w przypadku chorób ginekologicznych, układu moczowego, a także w schorzeniach reumatycznych. Miód lipowy z powodzeniem może być stosowany w przypadku osób cierpiących na nerwicę, bezsenność i ciągły stres.

Miód lipowy oprócz działania doraźnego wykazuje też działanie długofalowe. Jego regularne spożywanie ogranicza ryzyko wystąpienia chorób serca i krążenia, pozytywnie wpływa na układ nerwowy i pokarmowy. Ponadto wzmacnia układ odpornościowy, a także działa nasennie. 

Miód lipowy najlepiej rozpuścić w herbacie lub mleku. Bardzo istotne jest, aby napoje te nie były zbyt gorące, ponieważ wysoka temperatura niszczy lecznicze właściwości miodu. 

Miód faceliowy - właściwości i zastosowanie

Barwa miodu jest bardzo jasna, w stanie płynnym ma odcień lekko żółtawy, niekiedy zielonkawy, natomiast skrystalizowany jest jeszcze jaśniejszy, czasem bywa biały i zmienia konsystencję na kremową. Miód faceliowy jest bardzo delikatny w smaku, lekko kwaskowaty o kwiatowym aromacie.

Miód faceliowy wzmacnia odporność, ma właściwości bakteriobójcze, działa leczniczo przy przeziębieniach oraz nieżytach żołądka. Warto go stosować przy wrzodach żołądka i dwunastnicy, nieżytach jelit, zapaleniach trzustki, woreczka żółciowego i wątroby. Jest bogaty w magnez i żelazo, przez co pomaga zachować dobrą kondycję psychiczną i fizyczną. Miód faceliowy wpływa na stymulację czerwonych ciałek krwi, przez co polecany jest szczególnie przy nadciśnieniu, chorobach układu krążenia, niewydolności serca lub miażdżycy. Warto stosować go również w chorobach górnych dróg oddechowych, w tym astmy oskrzelowej. Pomaga w przypadku chorób układu pokarmowego, pozytywnie wpływa na wątrobę.

Miód faceliowy powinny spożywać osoby sięgające po używki, gdyż obniża on toksyczne działanie nikotyny, alkoholu, kawy oraz herbaty. Doskonale pomaga, gdy czujemy się zmęczeni, jesteśmy po wzmożonym wysiłku fizycznym, a także w początkach infekcji. 

Miód gryczany - właściwości i zastosowanie

Jego wygląd jest bardzo charakterystyczny, jest uważany za najciemniejszy z wszystkich miodów, ma kolor mocnej ciemnej herbaty przechodzący w brunatny. Ma również intensywny zapach i jest ostry w smaku, nawet lekko piekący, dlatego nie jest lubiany przez dzieci. Po skrystalizowaniu tworzą się w nim grudki.
  
Mimo wyrazistego smaku warto włączyć go do codziennej diety gdyż wzmacnia serce, jest niezastąpione w okresie zwiększonego wysiłku fizycznego, podczas chorób i w niedoborze związków mineralnych. Działa bakteriobójczo i zawiera mnóstwo witamin i mikroelementów. Miód gryczany obniża ciśnienie krwi, hamuje procesy miażdżycowe, a także leczy schorzenia wątroby. Zawarta w nim cholina chroni organizm przed uszkodzeniem wątroby i nerek. 

Polecany jest szczególnie osobom starszym, osobom ze zdiagnozowaną miażdżycą i znajdującym się w grupie wysokiego ryzyka, gdyż zawiera substancję wzmacniającą i oczyszczającą naczynia krwionośne - rutynę. Rutyna poprawia również przyswajalność witaminy C, zapobiegając jej rozkładowi i przyspiesza gojenie ran. Poza tym rutyna zawarta w miodzie gryczanym może być stosowana jako środek wspomagający w leczeniu urazów wewnętrznych (kontuzji), stąd powinien on być spożywany przez sportowców. Miód gryczany zawiera także dużo soli mineralnych, substancji odpornościowych oraz sporo magnezu, który świetnie wpływa na serce i jest niezbędny w stanach wyczerpania psychicznego. 

Ze względu na zawartość żelaza należy go stosować w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Regularne spożywanie miodu powoduje wzrost hemoglobiny we krwi oraz wspomaga rekonwalescencję po wyczerpujących chorobach i procesy odnowy.

Ponadto miód gryczany pozytywnie wpływa na pamięć i koncentrację. Odtruwa organizm, zmniejszając szkodliwość używek (kawa, herbata, alkohol, nikotyna), działa antynowotworowo. Pomaga przy zapaleniu stawów, sprzyja tworzeniu się kostniny po złamaniach.

Miód gryczany wykorzystywany jest jako składnik w kremach przeciwzmarszczkowych, ponieważ działa jak antyoksydant i zapobiega starzeniu się skóry. Stosowany jest także w różnego rodzaju maseczkach i peelingach. Regeneruje skórę, odżywia, łagodzi objawy trądziku. Wykorzystywany jest też jako składnik domowych maseczek do włosów, gdyż poprawia ich kondycję, wzmacnia ich strukturę, odbudowuje zniszczone końcówki i oczyszcza skórę głowy.

Najlepiej wieczorem rozpuścić łyżeczkę miodu w szklance letniej wody i spożyć go rano 30 minut przed śniadaniem. 

 

Miód elficki - najdroższy miód świata

Za kg tego miodu trzeba zapłacić nawet 20 tys. złotych. Wyttarzany jest przez pszczoły, żyjące w głebokiej na 1800 m tureckiej jaskini znajdującej sie w dolinie Sarıçayır. Pszczoły wylatujące z jaskini zostały zauważone po raz pierwszy w 2009 roku, wtedy też pszczelarze weszli tam przy pomocy grotołazów. Miód elficki zawiera  ogromną ilość minerałów pochodzących ze ścian jaskini. 

Image by efe_madrid on Freepik
Udostępnij