Jerzy Urban urodził sie 3 sierpnia 1933 w Łodzi, w inteligenckiej rodzinie żydowskiej. W Łodzi spędził pierwsze lata życia, a jesienią 1939 roku, w pierwszych tygodniach II wojny światowej, wraz z rodziną przeniósł się do Lwowa. Rodzina przyjęła wówczas obywatelstwo radzieckie i zmieniła nazwisko z Urbach na Urban. W czasie wojny musieli ukrywać się na Kresach Wschodnich, od 1944 roku mieszkali w Chełmie, a potem w Lublinie. Do Łodzi wrócili na początku 1945 roku, krótko przed zakończeniem wojny. Od 1948 roku Jerzy Urban był aktywnym diałaczem w Związku Młodzieży Polskiej, a krótko przed maturą, przeniósł się z rodziną do Warszawy. Studiował na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, jednak studiów nie ukończył.
Jako dziennikarz Jerzy Urban zaczynał w czasopiśmie "Nowa Wieś". Karierę dziennikarską kontynuował w tygodniku "Po prostu", w "Polityce", w "Życiu Gospodarczym", gdzie pisał pod pseudonimem Jan Rem.
Jerzy Urban w latach 1981–1989 był rzecznikiem prasowym rządu, a w kwietniu 1989 roku został powołany na ministra-członka Rady Ministrów i pełnił stanowisko przewidniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Jako rzecznik rządu ustanowił tradycję cotygodniowych konferencji prasowych, na których tłumnie gromadzili się zagraniczni i krajowi dziennikarze i które były retransmitowane wieczorem w Telewizji Polskiej. Konferencje te były jednym z głównych narzędzi propagandowych rządu Wojciecha Jaruzelskiego i jego następców. Od 1990 roku Jerzy Urban był założycielem i redaktorem naczelnym Tygodnika NIE.
Image by wirestock on Freepik
